Z cyklu : Moi ulubieni pisarze cz. 2

 

Isabel Allende to jedna z najpiękniej piszących autorek na świecie, posługująca się wspaniałymi metaforami, pisząca ciekawie i ujmująco, która już od pierwszych wersów zdobywa serce czytelnika. Jest pisarką, której książki zaczarują Cię do tego stopnia, że nie będziesz mógł się już od nich uwolnić. Dzięki niej poznajesz świat, w którym żyje oraz ten drugi, po drugiej stronie lustra, zupełnie inny pozbawiony zwyczajności. Poznasz smak wspaniałej egzotycznej przygody, z którą nie będziesz chciał już nigdy zerwać. Kiedy przeczytałam jej książkę Dom Duchów wiedziałam już że będę musiała zaraz dopaść jej inne powieści. Po prostu piszę tak cudownie i lekko, że mogłoby się ją czytać non stop.

 

Isabel Allende urodzona w Peru 2 sierpnia 1942 jest córką Francisci Llona Barros i Tomása Allende, chilijskiego dyplomaty i ambasadora Chila, który był kuzynem Salvadora Allende (prezydent Chile w latach 1970 - 1973). Związek rodziców Isabel uznany został za mezalians w latach 40 -tych w skutek czego nie przetrwał długo. Po zniknięciu Tomasa w 1945 roku matka Isabel przeniosła się wraz z trójką dzieci do Santiago w Chile i mieszkali tam do roku 1953. W tym samym roku poznała Ramona Huidobro i wyszła za niego za mąż. Huidobro był dyplomatą na placówce w Boliwi i w Bejrucie dlatego rodzina często się przeprowadzała. Młoda Isabel będąc w Boliwi uczęszczała do prywatnej amerykańskiej szkoły, zaś kiedy przebywali w Bejrucie pobierała prywatne lekcje angielskiego. Po Chile powrócili w 1958 roku, w tym czasie Isabel również uczyła się w domu. Uwielbiała poezję Williama Shakespeare'a oraz inne jego prace. W 1970 roku prezydent Chile, Salavador Allende mianował Huidobro ambasadorem Aregentyny. Po ukończeniu szkoły średniej Isabel poszła na studia i poznała tam studenta inżynieri Miguela Frías, pobrali się w 1962 roku. Wyszła za mąż dość wcześnie,  za człowieka pochodzącego z rodziny, która fascynowała się kulturą brytyjską. Autorka prowadziła życie podwójne : z jednej strony była posłuszną żona i matką dwójki dzieci, natomiast publicznie stała się kobietą nowoczesną, znaną z telewizji, pisarką i dziennikarką feministycznych czasopism ( należy wspomnieć że przetłumaczyła książki Barbary Cartland - autorki powieści kobiecych).  

 

W latrach 1959  - 1965 Isabel pracowała dla odziału ONZ d.s Wyżywienia i Rolnictwa w Santiago,  a potem jeszcze w Brukseli i w innych miejscach w Europie. Pracowała również jako tłumaczka angielskich powieści dla kobiet (w Chile), zwolniono ją jednak za zmiany w dialogach bohaterek bez zgody autorek, a także za wprowadzanie wątków feministycznych. W 1963 przyszło na świat pierwsze dziecko Isabel i Friasa - była to córka Paula, a potem w 1966 powiła syna Nicolasa, zaraz po powrocie do Chile. 

 

Dojście do władzy Augusto Pinocheta i jednoczesna śmierć Salvadora Allende zmieniają życie Allende - nazwisko to nagle staje się dla władzy niewygodne. Matka pisarki oraz wuj Ramon wyjeżdżają do Wenezueli, a ona wraz ze swoją rodziną zostaje w kraju, choć nie na długo. Isabel jako feministka, zwolenniczka lewicy i działaczka polityczna jest notorycznie śledzona i inwigilowana. W jednej chwili traci prace w prasie i w telewizji. Jej dzieci także zostały zastraszone, pewnego razu podczas powrotu ze szkoły zostały napadnięte przez grupę nieznajomych mężczyzn.Wtedy Isabel podjęła decyzje o emigracji. Wraz z całą rodziną przesniosła się do matki i Ramona do Wenezueli i tam zaczęła pisać o dziejach Chile i swojej rodziny, tak starała się zagłuszyć nostalgię, która ciągle  jej dokuczała. Została też dziennikarką w jednej z najważniejszych gazet czyli El Nacional. W 1978 roku Isabel opuściła Miguela i na dwa miesiące pojechała do Hiszpanii, ale niedługo znów do niego powróciła.

 

W 1981 roku pisarka dowiedziała się, że jej dziadek i umiera i zaczęła pisać do niego list, który to przekształcił się później w powieść pt. Dom Duchów wydaną w 1982 roku i na jej podstawie nakręcono wspaniały film z Meryl Streep, Jeremy Ironsem, Antonio Banderasem i Winoną Rider. Książka odniosła wielki sukces na rynku wydawniczym, a Allende zaczęto porównywać do słynnego Gabriela Garcii Marqueza. Styl jej określa się jako "realizm magiczny". W Californi, którą odwidziła w 1988 roku poznała swojego drugiego męża William Gordona, prawnika. W 1992 roku po długiej i ciężkiej chorobie (chodzi o pofirię) zmarła córka Isabell, Paula. Pauli poświęciła autorka pewnien list w którym napisała między innymi takie słowa : "" Żegnaj mi, Paulo, pod postacią kobiety. Witaj mi, Paulo, pod postacią ducha." W 1994 zasadzie ukazała się książka pt "Paula", w której Allende w niezwykle poruszający sposób pisze o swoim cierpieniu duchowym jako matki oraz o przebiegu choroby i śmierci swojej jedynej córki. W 2003 roku Isabel uzyskała obywatelstwo amerykańskie i zamieszkała na stałe w Californi, w miejscowości San Rafael wraz ze swoją rodziną, a obecnie najwięcej czasu poświęca mężowi, synowi i ukochanym wnukom. Podczas otwarcia Olimpiady Zimowej w Turynie, która miała miejsce w 2006 roku autorka miała zaszczyt nieść flagę olimpijską.

 

Wszystkie książki tej niezwykłej pisarki z miejsca zdobyły serca czytelników w skutek czego zostały przetłumaczone na wiele języków. Allende stała się ikoną literatury, jedną z najbardziej poczytnych autorek chilijskich, a co za tym idzie lauratką wielu literackich nagród. Ma niezwykły talent czarowania i dotykania słowem serca oraz duszy czytelnika. Kto przeczyta choć jedną jej książkę natychmiast pokocha tę ciepłą pełną magii osóbkę, która sprawia, że każda z jej powieści jest w stanie odmienić Wasze nudne szare życie i nada mu nową barwę. Gdyby ktoś miał ochotę zapoznać się z jej twórczością poniżej przedstawiam jej dzieła. Mam nadzieję, że kiedyś dostąpie zaszczyty poznania jej osobiście podczas targów książki w naszym kraju, jeśli ją zaproszą.

 Dom duchów (La casa de los espíritus, 1982 – wydanie polskie 1996)
Miłość i cienie (De amor y de sombra, 1985 – wydanie polskie 1992)
Ewa Luna (Eva Luna, 1987 – wydanie polskie 1997)
Opowieści Ewy Luny (Cuentos de Eva Luna, 1989)
Niezgłębiony zamysł (1991)
Paula (Paula 1994)
Afrodyta (Afrodita, 1997)
Córka fortuny (Hija de la fortuna, 1999 – wydanie polskie 2000),
Portret w sepii (Retrato en sepia, 2001)
Miasto bestii (La Ciudad de las Bestias, 2002)
Mi país inventado (2003)
Królestwo złotego smoka (Le royaume du dragon d'or, 2003)
Las Pigmejów (2005)
Zorro (2005)
Ines, pani mej duszy (2008)

 

 

Źródło : http://lubimyczytac.pl/autor/14945/isabel-allende